لنگه های چوبی در حیاطمان گرچه کهنه اند و جیر جیر میکنند

محکمند …

خوش به حالشان که لنگه همند . . .

(حسین پناهی)

ای دوست به خدا دوری تو دشوار است / بی تو از گردش ایام دلم بیزار است

بی تو ای مونس جان ، دل ز غمت می سوزد / دل افسرده ی من طالب یک دیدار است . . .

لباسی را که از تنت در میاری و بی توجه پرتش می کنی

من آرزوی بوییدنش را دارم . . .

دل آرام را بی تاب میکنی! دل بی تاب را آرام !

آخرش نگفتی: تو ، دردی یا درمان ؟

من “تــــــو” را به دلم قول داده ام

نگذار بد قول شوم . . .

” درد ” را از هر طرفش بخوانی درد است

دریغ از “درمان” که عکسش ” نامرد ” است . . .

نه نیمه ی خالی لیوان را نگاه کن و نه به نیمه ی پُرش قانع باش

پس شیر آبی پیدا کن و لیوانت را لبریز از آب زلال عشق کن . . .

عصاره تمام مهربانى ها را میگیرم وازان فرشته ای میسازم همچون

“خودت”

اگر یار مرا دیدى به خلوت / بگو اى بى وفاى بى مروت

غمم دادى و غمخوارم نکردى / سر و کارت به فرداى قیامت . . .

سوختن با تو به پروانه شدن می ارزد

عشق این بار به دیوانه شدن می ارزد

گر چه خاکسترم و هم سفر باد ولی

جستجوی تو به بی خانه شدن می ارزد . . .

کوتاه ترین کلمه دنیا I

شیرین ترین کلمه دنیا LOVE

عزیزترین شخص دنیا YOU !